NATURA 2000 a turystyka - PORTAL INFORMACYJNO - EDUKACYJNY


obrazek
INSTYTUT NA RZECZ EKOROZWOJU


 

Góry Sowie i Bardzkie

Powierzchnia : 19775.3 ha
Kod obszaru : pltmp012
Forma ochrony w ramach sieci Natura 2000:
specjalny obszar ochrony siedlisk (Dyrektywa Siedliskowa)
Status obszaru :
obszar proponowany przez organizacje pozarządowe w ramach Shadow List
Opis :

Góry Sowie i Bardzkie tworzą na terenie ostoi jeden długi łańcuch górski, ciągnący się od przełęczy Bardzkiej na wschodzie, aż po przełomową dolinę Bystrzycy na zachodzie. Najwyższy szczyt - Wielka Sowa osiąga 1016 m npm, co pozwala na fragmentaryczne wykształcenie roślinności charakterystycznej dla regla górnego. Obejmuje głównie obszary leśne, na obrzeżach także łąki górskie. Część pierwsza rozciąga się od przełęczy Bardzkiej po przełęcz Woliborską i obejmuje północno-zachodnią część pasma Gór Bardzkich i południowo-wschodnią część Gór Sowich. Część druga obejmuje okolice tzw. jeziora Bystrzyckiego, zbiornika zaporowego na Bystrzycy otoczonego przez dobrze wykształcone zbiorowiska lasów bukowych i jaworzyn. Część obszaru znajduje się w granicach Parku Krajobrazowym Gór Sowich i Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Sowich i Bardzkich. Obejmuje rezerwaty przyrody: Bukowa Kalenica, Cisowa Góra. Występuje tu 9 typów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Zajmujących w sumie około 30%. Szczególnie cenne są duże obszary żyznych i kwaśnych buczyn, dąbrowy oraz zbiorowiska lasów łęgowych nad górskimi potokami. Stwierdzono tu także występowanie prawie 70 ha priorytetowych lasów jaworowych i klonowo-lipowych, co stanowi blisko 15% ich całkowitej powierzchni na terenie Dolnego Śląska. W starych sztolniach mają swoje zimowiska 3 gatunki nietoperzy. Występuje tu także rzadki gatunek bezkręgowca: poczwarówki zwężonej. Jest to obszar występowania takich roślin jak zanokcica serpentynowa i ciemna.

Interpretacja turystyczna :

Ostoja leży na terenach gmin: Bardo, Kłodzko, Nowa Ruda, Stoszowice, Bielawa i Dzierżoniów. Warto zwiedzić tu pohitlerowskie sztolnie, wieżę widokową na Wielkiej Sowie, forty w pobliżu Srebrnej Góry, miejscowość Bardo. Przenocować można w gospodarstwach agroturystycznych, pensjonacie, schronisku i domu wypoczynkowym. Centrum ostoi jest w Dzierżoniowie, którego historia wiąże się z tkactwem rozwijającym się tu z przerwami od końca XIV wieku do czasów współczesnych. Ciekawymi obiektami w Dzierżoniowie są przede wszystkim w części zachowane mury obronne pamiętające dawnych budowniczych i właścicieli, czyli ksiażąt świdnicko-jaworskich, a także liczne zachowane kamienice w pobliżu rynku, pochodzące z przełomu XVIII i XIX wieku. Ponadto istnieją cztery kościoły: św. Jerzego z barokowym ołtarzem, gotyki kościół cmentarny, kościół Augustianów z XIV wieku oraz neoklasycystyczny z końca wieku XVIII. Na tych obszarach znajdują się niemieckie obiekty militarne powstałe w czasie II wojny światowej. Do Dzierżoniowa można dojechać PKP, a indywidualnie z Wrocławia do Barda kierować się należy drogą numer 8. Ostoja leży w bliskim sąsiedztwie z Czechami, dzięki czemu obszar ten chętnie odwiedzają obcokrajowcy. Atrakcyjną miejscowością jest Srebrna Góra położona w kotlinie między pasmami Gór Sowich i Bardzkich. Jest tutaj dużo szlaków przeznaczonych do nart biegowych. Więcej informacji turystycznej można zdobyć w PTTK w Dzierżoniowie.

Zagrozenia :

Potencjalnym zagrożeniem dla ostoi jest nadmierny ruch turystyczny, zaprzestanie tradycyjnej gospodarki rolnej oraz zwiększenie produkcji leśnej.

Obszar biogeograficzny : kontynentalny
Instytucje, w których można uzyskać informacje o obszarze::
Dolnośląski Urząd Wojewódzki we Wrocławiu
Wojewódzki Konserwator Przyrody
Nadlesnictwo Bardo Śląskie
Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych we Wrocławiu